यो नयाँ बर्ष ले नयाँ जोस जाँगर का साथ प्रगतिको बाटोमा लम्कने इक्षा र शहास देओस |  नेपालको परिपेक्षमा सबै भन्दा ठूलो कुरो भनेको संबिधान लेखन नै भएको ले  नेपालडायरीका मित्रले लेखेको कविता खुबै घत लाग्यो:

मदेस-पहाड मिलेर बसुन ।
नया-संबिधान लेखेर सकुन ।

देश, र समाजको लागि त अनगिन्ति अपूरा गुनासाहरु र इक्षाहरु राखेको पनि धेरै नै भयो | यो पटक त अलिक सप्रिन्छ कि भन्ने आशा फेरी निराशा मा परिवर्तन नहोस् |

शुभकामना |

पुरै कविता (ह्रस्वकरण पछि)

धारामा “ध्वाररर…” पानि आओस ।
घरको बत्ति कहिल्यै नजाओस ।

नो कनेक्सन /इरर सुन्न नपरोस ।
केटा सांसद सुत्केरी भन्न नपरोस ।

पुष्पकमल दाहाल को सतबुध्धि आओस
झलानाथ ले फेरी झापड नखाओस ।

देश को अर्थतन्त्र सप्रेर जाओस ।
जुम्लिले  पनि भात खान पाओस ।

तरुनाहरु खाडितिर नजाउन ।
देस कै माटो खोस्रेर खाउँन ।

मसाजमा तरुनि फेला नपरुन ।
निर्धोलाइ कसैले हेला नगरुन ।

बन्द र हडताल घटेर जाओस।
पर क्यापिटा इन्कम बढेर जाओस ।

वाइ सि यल ले कसैको हत्या नगरुन ।
खान नपाइ अनिकाल ले कोहि नमरुन ।

सुख र शान्ति फैलेर फैलेर जाओस ।
हुम्ला जाने “रेल गाडि” यहि बर्षमा आओस ।

मदेस-पहाड मिलेर बसुन ।
नया-संबिधान लेखेर सकुन ।

आप्पा र आम्फोइ मिलेर बाचुन ।
हासेर बाचुन /बाचेर हासुन ।

फेसबुक र टुइटर मा राम्रा गफ आउन् ।
अशान्तिको बादल हटेर जाउन् ।

गोठाटारमा एउटा “फ्ल्याट” किन्न पाइयोस ।
दसैमा घोर्ले खसि “मार” हान्न पाइयोस ।

नयाँ बर्ष ले नौलो खुशि ल्याओस ।
मेरो ब्यापार अझ सप्रेर जाओस ।

सबैको फलोस, फुलोस र पाकोस् ।
नयँ बर्षले सुख/ शान्ति डाकोस ।