सबैलाई थाहा छ, नेपाली नोट चाडै थोत्रा हुन्छन । किन चाडै थोत्रा हुन्छन भन्ने प्रश्नको उत्तर प्राय: ‘नेपाली प्रयोगकर्ताले कच्याककुचुक पार्ने हुनाले’ चाडै थोत्रा हुने गरेको भन्ने गरिन्छ । तर खासमा नोट थोत्रा बनाउनमा नेपाली बैंकहरुको ठूलो हात हुने गरेको छ । एउटा सचित्र उदाहरण:

निम्न फोटोमा देखिएको रु ५००को नोट एउटा प्वाल बाहेक नयाँ नै छ ।

को बदमास ले तेस्तो प्वाल पारेको होला त ?

यो प्रश्नको उत्तर निम्न फोटोले दिन्छ कि?

यो पचास हजारको एउटा बिटो हो – जम्मा १०० वटा रु. ५००को नोटहरुको बिटो  । यिनीहरुलाई एकै ठाउँमा राख्न रबर ब्यान्डले बाँधिएको छ । रबरले मात्रै धान्दैन भनेर स्टेपलर पिनले पनि बाँधिएको छ – एउटा मात्रै होइन ६-६ वटा पिनले । खोल्नेलाइ सास्ती :

खोल्नेलाइ मात्र होइन नोटलाई पनि सास्ती । किन यस्तो गरेको भने यो अभागी बिटोले ६-७ वोटा बैंकको यात्रा तय गरेर आएको रहेछ ।  प्रत्येक बैंकले एउटा स्टेपलरको फुली झुन्ड्याएर पठाउदा रहेछन ।  नतिजा:

आजकाल सयौं बैंक खुलेका छन् सबै बैंकको यात्रा गरेर आइपुगेको नोटको बिटोको हालत कस्तो होला ? खर्च गर्न लायक पनि हुन्छ होला ?

पैसा संसार भरी सबै देशमा हुन्छन अन्त कतै यस्तो घाइते भएको पैसा देख्नु भएको छ ? म संग भएको एउटो अम्रिकन ५ डलरको नोट एउटा “नयाँ” रु. ५०० को  नोट संगै राखेर हेरौं न त (नेपाली पैसाको भाउ घटेर यी दुइ झन्डै बराबर मुल्यका पैसा हुन):

बिचरा अम्रिकानेहरुसं स्टेपलर किन्ने पैसो नि रहेनछ, नोटाँ एउटो प्वाल छैन !